Sinds dat ik ze van papier op bosgrond ben gaan houden merk ik een duidelijk verschil. Ik maak me niet direct zorgen over de gezondheid, maar ik bespeur een verandering in de motoriek. Waar ze eerst snel en behendig waren, zijn ze nu sloom en stuntelig. Op papier vingen ze het voedsel al uit de pincet alvorens ik deze volledig voor hun neus kon plaatsen. Nu happen ze mis en moet ik de pincet dusdanig positioneren dat ze het in hun mond kunnen krijgen. Ze zijn nog wel net zo fanatiek en eten nog erg goed.
De bosgrond is vrij van ongedierte, maar ik heb er achteraf pissebedden in gegooid. Deze werden direct goed gegeten, terwijl ze dit eerst niet kregen. Ook heb ik er pieren in gedaan, maar ik blijf ze sowieso met de pincet voeren. Misschien dat ze in deze bak net iets koeler kunnen zitten dan op papier en hebben ze nu de mogelijkheid om (nog) drogere stukken op te zoeken. Verder zijn er geen veranderingen.
Weet iemand wat deze stunteligheid kan veroorzaken en is het beter als ik ze terug op papier zou zetten?
Wellicht een beetje ver gezocht, maar bij stuntelig gedrag moet ik denken aan wat er bij mijn marmoratus is gebeurd, deze had waarschijnlijk te weinig calcium bij de voeding gekregen waardoor er MBD/Rachitis ontstond, wat aanvankelijk ook tot stunteligheid en mishappen leidde. Kortom; bepoeder je je voedseldieren regelmatig met een (goed) calciumsupplement?
Mijn eerste idee is ook een mogelijk calciumgebrek. Aanvankelijk is dit te merken in 'stuntelig' gedrag, en kan zich verder uiten in stuipen. In een later stadium zie je vaak vervormingen.
Evt. kan je ook vloeibaar calcium (Ca/Mg) toedoenen, dit zal sneller opgenomen worden. Je kan dit oa bestellen bij 'Dutch Rana'.
Zeker dieren in de groei hebben calcium nodig, en ik dacht ooit gehoord te hebben dat Salamandra gevoelig is voor calcium tekort.
mvg
Stijn
Ik geloof dat ze misschien nog even moeten wennen. Je geeft toch calsium bepoedering mee en je voert wormen dus genoeg calsium dacht ik zo. Vertonen alle dieren stuntelig gedrag of enkele. Lijkt mij dat niet elk dier op het zelfde moment dezelfde ''calsium tekort problemen'' zullen gaan vertonen. :-\
Ik heb ze nog steeds samen op grind en ze doen het goed. Ook in de warme periodes blijven ze aktief, dan zoeken ze wel meer de vochtige diepere grindlaag op. Ze zijn nu tussen de 11-12 cm lang. Als het mee zit kunnen we van het najaar misschien geslachten herkennen, vaak eerst de mannen vertelde Sergé.
Ik bepoeder al het voedsel met calcium, dus ik mag hopen dat geen calciumgebrek is. Toch zal ik dat vloeibare spul weleens willen proberen. Tot nu toe eten ze als vanouds, maar ik hou het in de gaten.
Geen idee Niels. Misschien plakt de bosgrond meer aan hun lijf waardoor ze lastiger lopen? Bij rachitis zijn het vaak de achterpoten die een beetje 'houterig' gaan bewegen. Maar aangezien je calcium geeft zou het dat niet moeten zijn. Even aankijken?
Het zijn niet alleen de achterpoten. Er zit nog geen verbetering in. Ik ga een ander merk poeder proberen, omdat er in het huidige potje ook vitamine inzitten. Dit gebruikte ik echter al vanaf het begin. Om de één of andere reden heb ik het idee dat het te maken heeft met het eten van pissebedden. Dit kregen ze nooit. Toen ik ze in de rijkelijk gevulde nieuwe bak zette, begonnen ze direct grote hoeveelheden van de pissebedden naar binnen te werken, waardoor er haast geen overbleven. Kort na dit moment begonnen ze dit gedrag te vertonen.
Ze eten gewoon zonder problemen als ik het voedsel voor hun neus hou. Ze komen ook direct aangerommeld als ze doorhebben dat ik aan het voeren ben. Dat ziet er dus allemaal goed uit. Motorisch gestoord zijn ze nog steeds. Het is niet dat ze alle kanten in waggelen, maar ze missen die finesse die ze eerst hadden. Nu happen ze vaak mis, terwijl ze op papier net scherpschutters leken. Waar ze vroeger direct omdraaiden als ze op de rug belandden (hoewel andere soorten dit toch beter kunnen) blijven ze nu langer liggen, omdat ze haast spastisch tekeer gaan.
Ik ben er eerlijk gezegd niet helemaal gerust, maar ik zie verder geen zaken om druk over te maken. Ze wisselen mooi af tussen droog en vochtig, ze zijn net zo actief en eten zoals gezegd er niet minder om. Heel apart.
Ik heb toch maar van Dutch-Rana dat vloeibare calcium op aanraden van Stijn in huis gehaald en het werkt. Ik zag al enige verbetering daar ik even geen pissenbedden in de bak gooide, maar enkel bepoederde wormen e.d.. Nu sproei ik af en toe één helft met de verdunde calciumoplossing en ze zijn bijna weer als vanouds. Zucht! (van opluchting)
Mijn theorie luidt dat ze minder calcium binnen kregen dan voorheen doordat ze voornamelijk de onbepoederde pissenbeddan aten ipv het bepoederd voer dat ze vroeger alleen maar kregen. Hopelijk krijgen ze nu weer voldoende binnen. Af en toe blijf ik er wel pissenbedden ingooien voor de afwisseling. Tot nu toe eten ze pieren, wasmotlarven, pissenbedden, kleine krekels en kleine kakkerlakken.
Wat een &*%@ zooi!
Heb vanmorgen een dode infraimmaculata ontdekt. Net als bij degenen die helemaal in het begin overleed is er niets aan te zien en hij heeft nota bene deze week nog goed gegeten. Geen zwarte spikkels op de buik, geen witte schimmel, niet mager en geen schuim. Daar dit mijn favoriete dieren zijn besteed ik er veel aandacht aan en het substraat wordt met grote regelmaat ververst. Ik snap er werkelijk helemaal niets van en mijn frustratie is enorm.
Ik heb n.a.v. de lezing van de landdag over Chlamydiën met Kimmy een filmpje gemaakt. Één van de dieren loopt nog steeds stuntelig en het lijkt heel erg op wat ik toen gezien heb. De andere twee lopen soepeler en hebben zojuist nog gegeten. Degene hier op het filmpje wilde geen pier, maar heeft nog wel actief achter een pissebed aangezeten. Zou dit dan toch een geval van Chlamydia zijn?
20120907123934 (http://www.youtube.com/watch?v=Y5rQ548KHe8#ws)
Uitgaande van de lezing op de landdag zou ik zeggen van wel. Je kan Sergé even contacten, die heeft er meer verstand van.
Je zou het haast denken, helemaal na de lezing van Frank. Ik hoop het echter niet voor je.
Afgaand op de lezing, lijkt het er inderdaad op.
Ik vreesde voor mijn verrucosus hetzelfde,
maar die zijn opeens veel behendiger en sneller sinds ik van aarde naar grind ben overgeschakeld.
Nuja veranderen van ondergrond, zal niet veel helpen, op het filmpje is het ook geen bosgrond.
Dat is echt balen, hopen dat het niet zo is, maar het lijkt wel heel erg op dat loopje die ze lieten zien in de presentatie.
Het feit dat ze nog eten en dit loopje al eerder hebben vertoond doet me toch denken aan calciumgebrek, maar dat verklaart echter niet, waarom er nu één dood is. Ik heb Sergé al een mail gestuurd.
Hoe dan ook ben ik blij dat we de dieren goed gescheiden houden van de rest. Alle andere beesten doen het goed, maar dat vind ik momenteel minder belangrijk. Dit zijn echt mijn favorieten.
Ik kan het filmpje vanwege de firewall hier ff niet zien maar wat een naar verhaal.
De boodschap die ik in de lezing van Frank hoorde was dat het waarschijnlijk zo is dat je in veel (bijna alle?) van onze gehouden salamanders chlamydia bacteriën kunt vinden. En dat de salamanders normaalgesproken geen last van de bacteriën hebben. Juist als de omstandigheden (een tijd lang) suboptimaal zijn ze tot problemen kunnen gaan leiden.
Belangrijk is dus dat je de omstandigheden (met de actuele focus op temperatuur, maar denk ook aan hygiëne en andere stress-factoren) zsm weer optimaal maakt. Hoe die optimale omstandigheden moeten zijn bij deze soort daar kan Sergé je vast mee helpen.
Misschien is het wel verstandig om de dode dieren te bewaren. Frank kan je vast aangeven hoe hij de dieren het liefst geconserveerd ziet. Gezien de techniek die hij gebruikt om DNA van chlamydia aan te tonen lijkt mij het invriezen (meest practische huis-tuin en keuken alternatief) van de dode dieren acceptabel.
he wat vervelend Niels >:(
gedrag lijkt idd veel op het vertoonde filmpje van de landdag
Maar daar ging het toch over de wildvangdieren.
**** Niels, dat is klote. Ik hoop niet dat je andere dieren het ook hebben. Is er niets tegen te doen? Ik ken het gevoel. Heb ook ooit een hele bak vol boomkikkers thuis zien wegkwijnen zonder dat ik iets kon doen. :-[
Klopt het niet Derk, Dat je dode dieren beter in de koelkast bewaard voor een korte tijd dan in de vriezer in verband met het kapot vriezen van cellen en dergelijke?
70% ethanol vond Frank het handigste voor een shanjing van mij die het niet goed doet die ook tekenen vertoond als die in het filmpje. Het diertje leeft nog maar is bij leven na dood. Jammer van je dier Niels! :(
Citaat van: Derk op september 07, 2012, 02:18:23 PM
Juist als de omstandigheden (een tijd lang) suboptimaal zijn ze tot problemen kunnen gaan leiden.
Het is af en toe boven de 20 graden uit gekomen, maar ik ben er van overtuigd dat de omstandigheden verder optimaal waren. Ze hebben veelal goede temperaturen te verduren gekregen op wat uitschieters na. Ik heb ze voor de zekerheid terug op keukenpapier gezet, want de problemen zijn begonnen toen ze op bosgrond gingen. Ik wacht even een reactie van Sergé af, maar volgens mij aten de besmette dieren niet meer in tegenstelling tot de beesten hier.
Citaat van: Jeroen Spobeck op september 07, 2012, 05:00:27 PM
Klopt het niet Derk, Dat je dode dieren beter in de koelkast bewaard voor een korte tijd dan in de vriezer in verband met het kapot vriezen van cellen en dergelijke?
De dieren zijn vaak klein genoeg om in 1x in de vriezer te doen. Het vriesproces zelf zorgt er voor dat water dat in het binnenste van het kadaver zit (ook in de cellen) verandert in ijskristallen (zeg maar mini-ijspegels) Deze prikken door het weefsel (en de celwand) heen waardoor de structuur verandert. Als je de dieren ontdooit kun je tijdens sectie vaak geen goed beeld meer hebben.
Goed terugkoelen is een goede manier om de "houdbaarheid" te verlengen. Zodra een dier sterft treedt direct bederf in, daardoor verslechtert de kwaliteit en daarmee de mogelijkheid om een goede diagnose te stellen. Dit wil je dus zsm vertragen/stopzetten. Dat kan door het dier te koelen/vriezen of te conserveren. Om kadavers te conserveren kun je alcohol gebruiken of formaline.
Heel belangrijk is om je af te vragen wat je nog met het kadaver wilt. Conserveren (en tot zekere hoogte ook het invriezen) doodt bacteriën en parasieten (waaronder ook de ziekteverwekkers). Als je deze juist wilt aantonen door ze te kweken of onder een microscoop (bewegend) te zien dan moeten ze natuurlijk nog in leven zijn. Dan is conserveren (en eigenlijk ook invriezen) juist heel slecht.
De techniek die Frank beschreef om Chlamydia aan te tonen (PCR) is een techniek waarvoor je geen levende ziektekiemen nodig hebt. Invriezen is daarom acceptabel. Deze PCR-techniek is ook goed toe te passen op geconserveerde kadavers. Helaas hebben maar weinig liefhebbers alcohol of formaline in huis en ontbreekt de techniek om grotere kadavers te conserveren. Vandaar dat in dit geval invriezen het "beste" alternatief is.
Bedankt voor het duidelijke antwoord Derk. En succes verder Niels, ik hoop dat je de oorzaak snel vindt.
Eerst maar eens hopen dat de rest het gewoon blijft doen....
Waardeloos Niels, erg jammer. Ik hoop dat de rest van de dieren het wel goed blijft doen!
Ik moest eerder weg op de landdag, is die ziekte ook te bestrijden of alleen door de dieren in goede conditie te houden?
Vooralsnog is er geen medicijn voorhanden. Het zit nog in een experimentele fase.
Citaat van: Derk op september 07, 2012, 02:18:23 PM
Belangrijk is dus dat je de omstandigheden (met de actuele focus op temperatuur, maar denk ook aan hygiëne en andere stress-factoren) zsm weer optimaal maakt. Hoe die optimale omstandigheden moeten zijn bij deze soort daar kan Sergé je vast mee helpen.
Ik was afgelopen zondag niet bij de laatste lezing, dus ik schrok best van het filmpje van Niels. Gelukkig heb ik bij mijn dieren nog nooit dergelijke ziektes gehad. Ik ben het volledig met Derk zijn uitleg eens. De omstandigheden waarin wij onze dieren houden, zijn een sobere afspiegeling van de natuur waaruit zij komen. We moeten er dus voor zorgen dat de omstandigheden, waarin wij onze dieren houden, zo optimaal mogelijk zijn. Zelf heb ik meer dan 20 jaar ervaring met het houden van Midden-Amerikaanse cichliden. Zie www.centralamericancichlids.nl (http://www.centralamericancichlids.nl) Om mijn vissen zo optimaal mogelijk te houden, ben ik vele malen in Midden-Amerika geweest om ze ter plekke te bestuderen. Ook heb ik in mijn aquariums (500 liter tot 1000 liter) meerdere dingen uitgeprobeerd en heb uiteindelijk de juiste modus gevonden om hele kwetsbare soorten toch goed te houden. Een aantal van deze uitgangspunten pas ik ook toe bij mijn salamanders. De twee belangrijkste vuistregels die ik hierbij altijd hanteer zijn:
1. niet teveel dieren in 1 bak
2. hoogwaardig voeren
Mijn ervaring is dat extreme omstandigheden (bijv. hoge temperaturen) vaak goed te overleven zijn voor een korte periode, als aan bovenstaande voorwaarden wordt voldaan. Ik voer mijn salamanders afwisselend, maar ik zorg er ook voor dat "wat" ik ze voer goed is. Als ik bijvoorbeeld krekels haal, voer ik deze eerst een paar dagen met visvoer (vlokken). Het visvoer dat ik de krekels geef is zeer rijk aan vitamines en mineralen. Ik geef dit voer ook aan mijn vissen. Als ik het voer bij de krekels doe, gaan ze er massaal op af en binnen een uurtje is alles op. Dit herhaal ik de dag erna nog een keer en dan voer ik de krekels pas aan de salamanders. De salamanders krijgen op deze manier veel vitamines binnen, die ze anders niet hadden gekregen. Dit is één van mijn voorbeelden, die ik graag wilde delen.
Misschien arrogant van me, maar de omstandigheden zijn hier gewoon goed. Daar ik o.a. m'n eigen pieren- en kakkerlakkenkweek heb is hoogwaardig voer geen probleem. Daarbuiten is hun dieet divers en wordt nagenoeg alles voorzien van extra calcium, wat bij deze dieren wordt aangeraden.
Teveel dieren in één bak is ook niet aan de orde. Tevens ben ik de dieren bij Sergé zelf op gaan halen en heb ik me goed door hem laten informeren. Aanhalen van het feit dat minder optimale omstandigheden ziektes in de hand werken is naar mijn mening dan ook overbodig in dit topic.
De dieren zitten nu overigens apart, hoewel ik het idee heb dat als het Clamydieën zijn dit weinig uithaalt. Ik blijf ook twijfelen of het deze "ziekte" betreft. Het gedrag buiten het "loopje" wijkt wel af van wat ik tot nu toe vernomen heb.
Sorry voor de ietwat felle reactie, maar als je net één van je favoriete (prijzige) dieren verliest kan je wat kribbiger zijn. Hopelijk zal iedereen snappen dat ik niets heb laten versloffen, toch zeker niet wat deze soort betreft.
Wat voor calsium gebruik je Niels, Ik neem aan zonder D3 vitaminen. Teveel van D3 zou schadelijk kunnen zijn voor salamanders. De duitsers zijn hier vaak heel fel op en voeren daarom de dieren haast geen Calsium. Misschien wat voorgekomen dat weet ik niet. Ik heb er eens een felle discussie over gehad op Facebook. Maar Calsium zonder D3, dus 99% calciumcarbonaat is niet schadelijk maar juist gezond goed voor de botten. Maar dan nog voer ik afwisselend calsium. Niet bij elke voederbeurt.
Ik voer ook geen D3, daar ik ook al had vernomen dat dit schadelijk kan zijn. Vorig jaar hebben ze dit echter wel 2 of 3 maanden gekregen. Uiteraard ben ik na de opgedane kennis direct overgeschakeld op pure calcium. Verder gebruik ik de vloeibare calcium in het sproeiwater, maar ik sproei uiteraard niet iedere dag. Na het gebruik van deze methode was het gedrag overigens wel verbeterd. Toch laat ik het voor de zekerheid voorlopig achterwegen. Ik blijf het wel gebruiken bij de andere landdieren en daar merk ik geen veranderingen.
Misschien kun je monsters afnemen met wattestaafjes en deze opsturen. Misschien is er nog wat aan te doen. Het wachten op het volgende slachtoffer lijkt mij ook zo hopeloos. http://www.sosvuursalamander.nl/Onderzoek.aspx werkt oa ook met deze methode.
Iets dergelijks wil ik wel doen, dus ik wacht nog even op bericht van S.
Ik hoop dat er iemand weet of dat het nu wel of niet gebruikelijk is dat een geïnfecteerd dier nog eetlust vertoond. Ik had bij het dier van het filmpje een pier in de bak gestopt. Hoewel het beest zich aan de andere kant van zijn verblijf bevond, spurtte het naar de pier toe en verorberde hij deze in een rap tempo. De pier was overigens flink, dus voorlopig heeft hij weer wat voedingstoffen binnen. Zijn motoriek is verbeterd, maar ik ben iets meer vloeibaar calcium gaan sproeien, dus misschien toch een calciumgebrek. Verklaart de dood van de andere infraimmaculata helaas niet.
He vochtig houd je de bak eigenlijk. Ik houd mijn algira's in alle drie de bakken vrij droog tot droog op lossgrond. Als ze nattigheid willen zoeken ze s'avonds het waterbakje op.
Wat ik raar vind is dat je zegt dat het begonnen is vanaf dat je bosgrond bent gaan gebruiken. Ik weet dat bosgrond vrij zuur is, wat ik van de natuurlijke habitat van de algira's weet is dat ze op vrij Basisch ''neutrale'' grond leven. Maar goed daar kan het haast niet aan liggen. Misschien had het stukje bosgrond wat je had meegenomen wel wat onder de leden... Lastig pakket is dit ..
De bosgrond gebruik ik ook bij een aantal andere dieren, die nergens last van blijken te hebben. Misschien dat de infraimmaculata's wat gevoeliger zijn. Het is inderdaad een lastig dilemma, maar ik hou ze voor de zekerheid weer op keukenpapier. Ik hou ze redelijk droog, maar een waterbron is altijd aanwezig. Ze wisselen overigens af tussen droge en vochtige delen van de bakken.
Bosgrond zou geen probleem moeten zijn. Ik gebruik bij al mijn bakken bosgrond en heb er nog nooit problemen mee gehad.
Ik denk dat Jeroen bedoelt dat deze specifieke bosgrond iets mankeert. Als ik naar m'n andere dieren kijk zeg ik nee, maar geloof het of niet het "loopje" is nagenoeg verdwenen sinds ze op keukenpapier zitten. Valt het te wijten aan deze grond, of de pissebedden die erin zaten? Ik weet het niet, want alle andere dieren doen het er erg goed op. Zo'n 100 bombina's hebben we hiermee grootgebracht. Ik zal de zuurgraad van de bodem proberen te meten, maar voorlopig haal ik ze niet van het papier af.
Ik had in het begin ook al vermeld dat ze zich wat moeilijker om konden draaien als ze op hun rug lagen. Ook deze beperking hebben ze overwonnen, want ze zijn al omgedraaid voordat ze stil hebben kunnen liggen. Gezien het rappe herstel kan ik dus concluderen dat het met 't substraat te maken heeft. Als mensen er anders over denken of betere ideeën hebben hoor ik het graag!
Zware domper, heel vervelend!
Hoi Niels,
tja, **** happens zeggen de engelsen dan. Het stuntelige gedrag kan door vanalles komen, en Chlamydia kan er een van zijn. Zoals Frank al vertelde kennen we heel veel ziekten helaas niet en als het een ziekte is dan kan het dus ook vanalles zijn. Stuntelig lopen komt immers ook bij andere ziekten voor, waaronder kalk gebrek (metabolic bone disease) maar er zijn er meer.
Ik snap dat het enorm frustrerend is als je niet weet waar het door komt, maar feit is dat als je veel dieren hebt, je dus ook meer pech zult hebben.
Een kleine troost, zoals je weet heb ik beloofd aan alle mensen die dieren van me hebben afgenomen dat voor mij uiteindelijk wel de bedoeling is dat mensen er mee kunnen kweken. Ik heb dan ook een groepje achter gehouden voor iedereen die er al heeft om eventueel te ruilen. Dus als jouw dieren straks twee mannen of twee vrouwen blijken te zijn regelen we wel wat.
Groet!
Bedankt Sergé! Ik ben iig blij dat de dieren vooruit zijn gegaan nu ze op keukenpapier zitten en ze geen pissenbedden meer eten. Welke van de twee nu de oorzaak is weet ik niet, maar gezien de verandering is de kans groot dat het één van deze twee moet zijn. Ik ga voor de zekerheid een andere plek voor bosgrond en pissenbedden zoeken voor de andere dieren.
Wat calcium betreft ben ik overgegaan op gemalen sepia. Dit is een organisch produkt en er zitten geen extra supplementen in. Ik zat nog te twijfelen over "Amphib", maar ben tevreden over mijn keuze. Voorlopig sproei ik nog één helft van de bakken met aangelengde vloeibare kalk.
Gisteren hebben ze allen weer een pier verorberd dus wat dat betreft ziet het er goed uit. Keukenpapier blijf ik voorlopig nog even gebruiken. Misschien dat ik later overstap op grind. Bosgrond laat ik even voor wat het is.
Even een vraagje tussendoor, hebben allen land en molsalamanders calcium nodig?
Ik geef alle op het land levende salamanders calcium. Bij S.i.infraimmaculata wordt echter geadviseerd dit goed bij te houden, daar deze dieren er extra behoefte aan hebben.
Citaat van: Niels D op september 12, 2012, 02:48:35 PM
Ik geef alle op het land levende salamanders calcium. Bij S.i.infraimmaculata wordt echter geadviseerd dit goed bij te houden, daar deze dieren er extra behoefte aan hebben.
Watersalamanders hebben er ook baat bij, maar bij aquatiele dieren vallen problemen niet gauw op, omdat ze door het water gedragen worden.
Oke want ik heb het nog nooit geeven. Hoe geef je dat aan een aquatiele salamander dan?
Citaat van: stijnzeger op september 12, 2012, 03:23:02 PM
Oke want ik heb het nog nooit geeven. Hoe geef je dat aan een aquatiele salamander dan?
Hier geef ik ze eigenlijk alleen tijdens de groeifase, dus vanaf juveniel, als ze nog op land leven.
Oo oke ga ik dat ook doen, net als kleurstof gewoon bij het voer?
Ik bepoeder fruitvliegen en kleine krekeltjes ermee.
Ik koop zelf mijn calciumlactaat bij de schildpaddenvereniging. Geheel in poedervorm en goedkoop, iedere landdag (3 per jaar, ga zelf 2 keer) koop ik 2 kilo ongeveer
Ik probeer de waterminnende soorten calcium via de pieren te geven, door de pieren geweekte konijnenkorrels icm legkorrels (kippen) te geven. Deze laatste soort bevat een hoop calcium. Ik hoop dat het werkt....
Handige tips allemaal :) dank je
Update:
De twee kleinste bewegen nog stuntelig en het varieert van het één op het andere moment. Heel apart, maar ze blijven eten en actief. De grootste heeft ogenschijnlijk nergens last van. Ik blijf ze dus gescheiden houden. Hopelijk gaat het snel voorbij, als ze (nog) meer kalk binnenkrijgen. Anders is het misschien een aandoening met een onbekende oorzaak. Ze lijken er geen (edit) ernstige hinder van te ondervinden, want qua felheid hebben ze er niet op ingeleverd.
Update:
De allerkleinste van de twee "getroffenen" lijkt al wat behendiger te worden. Hij loopt nog steeds vreemd, maar als ik hem op de rug keer draait hij direct weer om. Dit kon hij even geleden nog niet. Bij de andere duurt het nog zeker een paar seconden en hij lijkt hierbij nauwelijks gebruik te maken van zijn achterpoten. Dit duidt volgens mij dan weer op een calciumgebrek. Wat dit dan heeft veroorzaakt is me dan een raadsel, maar misschien dat ze stoffen binnen hebben gekregen die voor ontkalking zorgden (???).
Hun gedrag blijft me enigszins geruststellen. Ze blijven met veel smaak eten. De sepiapoeder hindert ze ook niet, dus ik strooi er lekker veel op. Ik sproei ook nog steeds met water en vloeibare kalk van Dutch Rana op het stukje mos dat in de bak ligt. Hoewel ze kunnen kiezen tussen droog en vochtig, zie ik ze toch vaak op de natte locaties zitten. Misschien dat dit iemand iets zegt, want ik had het idee dat ze droge stukken prefereerden. Ook degene die nergens last van lijkt te hebben toont deze voorkeur.
Kleine update:
Twee van de drie doen het goed. De grootste heeft nooit vreemde symptomen gehad. De andere betreft de kleinste en die beweegt nog wat apart, maar hij gebruikt al zijn poten naar behoren en hij kan zich net zo snel omdraaien als voorheen.
Met de derde gaat het ook wat beter dan een tijd terug. Hij beweegt nu zijn achterpoten wat beter en hij maakt minder vreemde bewegingen met de nek. Hij eet alleen nog wat moeilijker dan de anderen, die altijd wel voor een pier te porren zijn. Hij kan zich ook weer omdraaien, terwijl hij dit eerst niet goed meer voor elkaar kreeg.
Daar ik nu ook een huisjesslakkenkweek heb staan voor mijn blauwtongskinken (althans, ik heb een bak met zo'n 100 verzamelde slakken) heb ik zojuist geprobeerd ze slakken te geven. Deze waren bij alle drie vrij snel verorberd en dat deed me goed. Nu vraag ik me af of salamanders in staat zijn de kalk vanuit de huisjes in zich op te nemen, daar ze de slakken met huis en al hebben opgevreten. Zo zouden ze nog een extra bron van calcium kunnen hebben.
Ik heb echter nog steeds sterk het vermoeden dat het iets neurologisch kan zijn. Chlamydiën hadden voor zover ik gelezen heb de salamanders al de das om moeten doen. Kalkgebrek lijkt me ook niet mogelijk, daar ik overal kalk aan toe voeg. Misschien dat de ene bron van calcium minder effectief is dan de andere. Sinds ik met vloeibare kalk sproei en ze sepiapoeder geef gaat het beter, dus dit blijf ik sowieso doen. Een extra bron (slakken) is dus nooit verkeerd.
Waarom probeer je ze eigenlijk te kweken. Ze liggen buiten voor het oprapen en als je ze invriest heb je in de winter ook gewoon
Als je ze invriest lopen ze zo hard niet meer zeker? Ik heb niet de indruk dat de Salamandra's ze dan nog eten, opmerken.
De kweek vergt nagenoeg geen moeite en gaat op groenafval. Net gevangen slakken kunnen overigens gevaarlijke parasieten bij zich hebben, dus bewaar ik ze liever even in de bak. Tevens kunnen ze van planten hebben gegeten die giftig zijn voor skinken en volgens mij dus ook voor salamanders. De kansen zijn allemaal heel erg klein dat er iets misgaat, maar gezien de kleine moeite is het geen probleem.
Ik denk inderdaad niet dat de infraimmaculata's op dood voer afgaan. De salamanderkorrels eten ze iig al niet. Met de slakkenkweek krijg je ook lekker kleine formaatjes die je aan kleine juvenieltjes zou kunnen geven. De noto's hebben er ook al op.
Ik vries zelf de slakken in voor de winter, ik voer ze aan mijn schildpadden. Hier is wel het voordeel dat ze geleerd heb dood voedsel te accepteren.
Als een salamander uit de hand eet dan kan je hem ook dood voer geven. Tijgersalamanders kan dat bijvoorbeeld heel goed als echt alles eters.
Ik kweek wel een reuzenslakken soort (Achatina immaculata), waarvan ik het teveel levend voer aan de salamander en schildpadden.
Update:
Het gaat goed met alle dieren! De eetlust is bij de twee sukkeltjes nog verder toegenomen en ze groeien allen goed. De motoriek is ook voor een groot deel hersteld. Ik ben erg gelukkig met dit gegeven. Het enige wat er nog aan één mankeert is het te zien op de foto, hoewel het geleidelijk aan het afnemen is. Heel apart, maar het schijnt hem niet te hinderen in het vertonen van normaal gedrag:
(http://i1081.photobucket.com/albums/j356/alphamale82/Ziektes/IMG_4881.jpg)
Geweldige foto! Mooie beesten zijn het toch! :)
Succes ermee! :)
Is die niet wat aan de te dikke kant? ;)
Dat wil ik dus laten zien. Lijkt op bloat, maar ik dacht dat dit ook invloed had op het gedrag zoals de eetlust. Ik vind het een beetje vreemd, maar zolang hij goed eet ben ik blij. Ik heb ook het idee dat het wat minder wordt.
Lees net van Sergé dat het flagellaten kunnen zijn, die op hun beurt de bloat kunnen veroorzaken.
Hier trouwens de grootste:
(http://i1081.photobucket.com/albums/j356/alphamale82/Beesten/IMG_4882.jpg)
Die ziet er goed uit
Citaat van: Niels D op november 13, 2012, 07:53:33 PM
Lees net van Sergé dat het flagellaten kunnen zijn, die op hun beurt de bloat kunnen veroorzaken.
Flagellaten hoeft niet perseé de oorzaak te zijn van bloat, in de mest van mijn N. kaiseri zaten ook vlagellaten alleen ze zijn kern gezond. Ik denk wel dat je goed op dit dier moet letten want die dikte is niet normaal in mijn ogen, vooral als je kijkt naar de spanning die op de huid staat als je beide dieren vergelijkt.
Dat het niet normaal is klopt :P Ik vroeg me vooral af, waarom hij zo "bloated" kan zijn zonder dat je iets aan zijn gedrag merkt. Gelukkig neemt het af, want het was nog erger.
Update:
De zwelling neemt steeds een beetje af. Zijn eetlust niet. Ik durf al een beetje opgelucht te raken.
De zwelling is weg. Geen flagelaten, dus de oorzaak zal onbekend blijven. Hopelijk blijft de zwelling weg. Zodra ik weer met m'n laptop kan posten ipv deze bagger tablet zal ik n foto plaatsen.
Ook hier het tabletprobleem :p, he heeft nog best wel lang geduurd.
Tabletten zijn ook om door te slikken, stelletje gekken!! ;D
Haha, oke, ipad dan.
Ikw lde die app. Tapatalk? Downloaden maar die kost geld volgensmij, en heb k nog geen zekerheid dat ik fotos kan posten
Citaat van: Niels D op januari 02, 2013, 02:40:47 PM
De zwelling is weg. Geen flagelaten, dus de oorzaak zal onbekend blijven. Hopelijk blijft de zwelling weg. Zodra ik weer met m'n laptop kan posten ipv deze bagger tablet zal ik n foto plaatsen.
Dat is toch goed nieuws, zou zonde zijn om z'n prachtig dier te verliezen.
Een laat je niet gek maken door onze piraat. Die heeft zijn tabletje nog niet gehad :-*
Citaat van: stijnzeger op januari 02, 2013, 07:48:01 PM
Haha, oke, ipad dan.
Ikw lde die app. Tapatalk? Downloaden maar die kost geld volgensmij, en heb k nog geen zekerheid dat ik fotos kan posten
Nee, je kan er geen foto's mee plaatsen.
Citaat van: MartinS op januari 02, 2013, 11:05:10 PM
Een laat je niet gek maken door onze piraat. Die heeft zijn tabletje nog niet gehad :-*
Al heel wat jaartjes niet ben ik bang....
Citaat van: Niels D op januari 03, 2013, 11:37:17 AM
Citaat van: MartinS op januari 02, 2013, 11:05:10 PM
Een laat je niet gek maken door onze piraat. Die heeft zijn tabletje nog niet gehad :-*
Al heel wat jaartjes niet ben ik bang....
Ja, ik krijg die dingen gewoon niet weg, maar ik ben allang blij dat 't geen laptops meer zijn.
;D
Even ter vergelijking:
Before
(http://i1081.photobucket.com/albums/j356/alphamale82/Ziektes/IMG_4881.jpg)
After
(http://i1081.photobucket.com/albums/j356/alphamale82/Beesten/IMG_5008_zpsea6e972a.jpg)
Die is mooi opgeknapt, ziet er goed uit gelukkig :)
Dat ziet er gezonder uit. Mooi hoor!