Topics

Aangeboden: 2x S. lacertina juvenielen (0.1.1)
                    Kunnen door verschil in formaat niet bij elkaar
                    Grootste zal zo'n 30 cm zijn, kleinste rond de 15 cm

75,- per stuk

130,- voor beiden

LET OP!

Deze dieren zijn zeldzaam en worden ontzettend groot voor salamanderbegrippen. Ze staan niet in de weg, maar ik wil een klein beetje inkrimpen om meer ruimte voor mijn dochters te creëren.

Dit topic is verplaatst naar Europese watersalamanders (Triturus-, Lissotriton-, Ichthyosaura- en Ommatotriton-soorten).

http://www.salamanders.nl/forum/index.php?topic=10457.0

Het zal jullie misschien zijn opgevallen, maar we hebben de laatste tijd weer wat spam binnengekregen. Ik probeer die troepreclames iedere keer z.s.m. te verwijderen.Als het nu eens spam was die het forum vol zou zetten met afbeeldingen van schaars geklede dames.... zucht.

Beste mensen,

Wie gaan er naar Hamm op zaterdag 12 maart? Ik weet het nog niet helemaal zeker, maar ik ben nog nooit geweest en het lijkt me tijd op daar verandering in te brengen. Als er meerdere gaan, dan hoor ik dat graag.

Ik weet het. Het is voorlopig nog geen 2016, maar het is misschien al interessant om te melden welke dieren er al in de stemming zijn en waar je dus mogelijk eitjes van verwacht. We lopen dan op de zaken vooruit, maar een beetje speculeren is altijd leuk, zeker als onze voorspelling blijkt te kloppen.  

De verwachtingen wat P.deloustali betreft zijn wederom gunstig. Ik zie bij mijn beide koppels de mannen actief baltsen. Henry Janssen vertelde mij dat dit bij Paramesotriton soorten heel de winter kan duren en dat dit als het ware het voorspel betreft. Ook zie ik dit gedrag bij mijn nieuwe koppel P.chinensis, dat ik van Martin heb over mogen nemen. Prachtige dieren en ik zou dolgelukkig zijn als ook deze makkers me zouden trakteren op eieren.

Bij de T.dobrogicus macrosoma krijgen de mannen wederom een kam. Vorig jaar zag het er naar uit dat ze enkel onbevruchte eitjes bleven leggen, maar ik heb uiteindelijk toch nog wat larven uit de bak weten te vissen. De slechte kweek kwam mogelijk door het feit dat ik ze van buiten naar binnen had gehaald op een ongelukkig tijdstip. Dit jaar verwacht ik betere resultaten, want voorgaande jaren deden ze het altijd erg goed.  

Ik heb goede tips gekregen van A. Davidson m.b.t. het kweken van T.yangi. Zijn methode houdt in dat de dieren een korte licht koele landperiode krijgen, waarna ze een warme periode krijgen in een semi-aquatiele setup. Deze dieren houden blijkbaar van warmere condities dan dat we onze andere soorten normaliter geven. Ik verwacht niet direct succes, maar een sprankje hoop is aanwezig.

Ik verwacht dit jaar nog niets van P.ruber schencki. Ten eerste weet ik niet wat voor geslachten ik heb en ten tweede kan het even duren voordat deze dieren het gaan doen. Volgens de kweken S. Voitel zijn de condities waarin ik ze houdt goed, dus ik sluit niets uit.

Verder hoop ik te kweken met C.e.popei, hoewel ik ze aan de koude kant houdt. Ze zijn nu meer dan drie jaar oud, dus wat dat betreft zou het mogelijk moeten zijn. C. orientalis en P. waltl zijn net kippen, dus daar maak ik me geen zorgen over.

Ik kwam er gisteren tot mijn afschuw achter dat mijn twee A.m.mavortium dames, die al geruime tijd onder mijn hoede vallen, nu plots uit hun bak waren verdwenen. Ik hield ze al geruime tijd in een grote plastic bak met een passend deksel met hierop nog eens twee betonnen bakstenen van een groot formaat. Buiten het feit dat ik me gewoon niet kan voorstellen dat ze het deksel hebben kunnen tillen, die bakstenen zijn echt flink, vond ik ook geen substraat naast de bak en zat het deksel gewoon op zijn plaats. Ook zat er geen substraat tegen de rand aan. Het substraat zag er enigszins omgewoeld uit, maar dat gebeurd met tijgersalamanders wel vaker. Ik heb het substraat ontelbare keren doorgeharkt, maar ze zitten er echt niet in.

Ik heb aan vanalles zitten denken, zoals katten of marters, maar die laten volgens mij sporen na. Er zitten bij ons zowel boom- als steenmarters. Het meest logische lijkt me dat ze toch ontsnapt zijn, hoe onvoorstelbaar ook. Die stenen wegen bij elkaar 7 kilo en het deksel is niet flexibel. Onze tuin is vrij afgesloten en enkel ongewenst te betreden door over onze schuur te klimmen. Diefstal lijkt me dus ook onwaarschijnlijk. Iemand misschien andere ideeën?

Ik hou deze dieren nu voor het tweede jaar in een riparium met een landdeel en ik merk dat ze met warme dagen op het land zitten. Hier zijn wat modderige gedeeltes gecreëerd, waar ze zich ingraven. In de avond zitten ze echter weer vaak in het water. Mochten er nog meerdere houders zijn in Nederland, dan ben ik benieuwd wat voor gedrag deze met de warmere dagen vertonen.

Vooralsnog gaat het goed, maar dat komt vanwege het feit dat de larven net aan het uitkomen zijn. Net als L.laoensis en de Paramesotriton die ik uit het ei probeerde op te kweken, vormen deze dieren een uitdaging om groot te krijgen. Daar waar ik deze laatste soort succesvol op het land kreeg, wat menig liefhebber vaak al niet lukte, zijn mijn dieren op het land alsnog gehemeld. Allen kregen open wonden op de onderkaak en de keel, hoogstwaarschijnlijk door een bacteriële infectie. Ook de dieren die een jaar ouder waren kregen deze wonden.  

Een theorie betreft dat ik de tubifex langer had moeten spoelen alvorens deze op  een stuk keukenpapier aan te bieden. Als de dieren aten van de klonten tubifex die ik ze aanbood raakten ze deze aan met het deel waar de wonden verschenen. Ook denk ik dat mijn bakjes te weinig variatie in gradaties van luchtvochtigheid boden. De dieren bleven een "glanzende" huid houden, terwijl de dieren van het jaar daarvoor altijd een droger ogende huid hadden. Geen exacte wetenschap uiteraard.

Ik heb nu nog één Paramesotriton sp, die ik niet meer op keukenpapier heb zitten, maar op bosgrond in een grotere bak, namelijk een faunabox. Deze grond heb ik in de magnetron "behandelt", daar ik geen risico wil op eventueel schadelijke inhoud, zoals duizendpoten. Daarna heb ik kleine wormen, pissebedden en springstaartjes toegevoegd. Verder zit er beukenblad, kurkschors en een dopje water in de bak. Nu hij in deze set-up zit ziet het dier er een stuk vitaler uit en heeft het een "droge" huid.

Ik heb dit keer een grotere hoeveelheid aan eitjes tot mijn beschikking, nu ik ze van mijn eigen dieren ontvang. P.deloustali lijkt in opkweek met name op de Paramesotriton sp van Schutlschik. Ik ga nu verschillende omstandigheden gebruiken om ze op te kweken. Uiteraard gebruik ik wederom een methode zoals omschreven in http://www.salamanders.nl/forum/paramesotriton/persoonlijke-observaties-opkweek-eitjes-l-laoensis/ Dit is echter een redelijk steriele methode en ik gebruik voor andere dieren bijna altijd methodes die wat "viezer" van karakter zijn, namelijk door gebruik te maken van water uit de vijver, tegenwoordig in combinatie met veel planten, slakken, gammarus en zoetwaterpissebedden.

Ik heb nu een aantal eitjes in vijverwater zitten, dat ik gefilterd heb door een koffiefilter. Het idee hierachter is dat de dieren in een vroeg stadium geconfronteerd worden met een infectiedruk wat microben e.d. betreft, zonder dat er grotere meercellige dieren zoals mijt aanwezig zijn. Deze eitjes ontwikkelen goed en momenteel zwemt er één larf in "gefilterd" vijverwater. Ik heb zelfs wat eitjes in ongefilterd vijverwater liggen. Ik heb dit met een nylon netje gezeefd, maar er is "krill" in het water aanwezig. Deze eitjes zijn wat jonger, maar ontwikkelen goed. De larven hiervan gaan ook in ongefilterd vijverwater. Mocht dit goed gaan dan voeg ik aan dit water al snel planten, slakken en gammarus toe. Misschien dat ik dit ook bij een deel van het gefilterde water ga doen, maar daar ben ik nog niet aan uit. De rest zit in kraanwater en de larven hiervan worden vervolgens ook hierin opgekweekt. Ik doorlucht al het water waar larven inzitten met een bruissteen. Mogelijk dat ik net als vorig jaar ook elzenproppen ga gebruiken om de kans op schimmel mogelijk te verkleinen.

Ik hoop dat de dieren wat ongevoeliger worden voor saprolegnia door rijp vijverwater te gebruiken in een vroeg stadium. Ik heb in het verleden T.verrucosus eitjes zowel in kraanwater als in vijverwater opgekweekt. De dieren die in kraanwater water opgekweekt stierven op het moment dat ze vervolgens in vijverwater belandden of nadat ze watervlooien uit deze vijver kregen aangeboden. De schimmel die deze dieren kregen was vermoedelijk saprolegnia sp. Het is bekend dat T. verrucosus gevoelig is voor deze schimmel, maar de larven uit de eitjes die in vijverwater hadden gelegen stierven niet na het voeren van dezelfde watervlooien en zwemmen tot op de dag van vandaag in vijverwater. De steekproef is echter klein en er kunnen tal van andere factoren van invloed op het resultaat zijn geweest. Verwacht  dus geen empirische grondslag voor het idee dat het blootstellen van eitjes aan water met een aanwezige infectiedruk de larven meer resistent maakt. Ik vind het resultaat echter opvallend genoeg om het te gaan verkennen.

Als het me lukt om een flink aantal larven te laten metamorfoseren ga ik er een aantal op keukenpapier zetten, maar ook zeker een aantal op "behandelde" bosgrond. De bakken staan al klaar, zodat de pissebedden al kweken en zodoende extra klein voedselmateriaal produceren. De tubifex, die ik op keukenpapier blijf aanbieden, spoel ik uit door het in een grote glazen pot onder een waterval in één van mijn aquaria te zetten. Deze manier van spoelen is dus continue, wat ik vroeger altijd deed. Er gaat dan wel wat tubifex verloren, daar de pot bezocht wordt door de slakken en af en toe spoelt er wat uit. De glazen pot loopt wat spits toe, waardoor het meeste er echter in blijft zitten. Hopelijk is de tubifex dan een stuk schoner dan toen ik het enkel even onder de kraan spoelde.

Het aquariumwater dat de tubifex spoelt heeft uiteraard zijn invloed op het resultaat, maar ik wil het risico op infecties zo klein mogelijk maken door de klonten zo schoon mogelijk aan te kunnen bieden. Het gaat met name om de tubifex die aangeboden wordt in de landfase, want in dat stadium ontstonden bij mij de problemen waarvan ik de tubifex als oorzaak verdenk.

Ik hoop dat ik nu dus meer dan één dier over ga houden. Over een tijdje update ik dit topic met mijn bevindingen. De enige observatie die ik momenteel heb kunnen doen is dat de larf uit het gefilterd water groter uit het ei kwam dan de larven in kraanwater. Dit betreft een vergelijking van 1 met 10, dus daar kunnen we geen conclusies uit trekken, maar mogelijk dat deze trend zich doorzet. Ik hou jullie op de hoogte, ook al eindigt het in een tegenslag, want ook slecht nieuws is belangrijk om te vermelden. Methodes kunnen voor de één goed werken, maar bij een ander kunnen deze slechte resultaten opleveren. Er zijn ontelbaar veel factoren van invloed op het succes van het eindresultaat. Blijven experimenteren, vaak door trial and error, lijkt mij van belang om te kijken of een methode, die voor jou niet zo goed uitpakt dan bij een ander, aan te passen of uit te bouwen.

Ik zoek een man voor onze twee flinke dames.

Ik heb nu al twee maal een bepaalde reactie bij Tylototriton yangi waargenomen, die me doet denken aan een Unkenreflex, zij het met een wezenlijk verschil. De eerste keer overkwam het een vrouw. Dit heb ik al beschreven op dit forum, maar dat is al enige tijd geleden. Laatst, toen Sergé een dier kwam ophalen, waren we getuige van dezelfde reactie, ditmaal door de man.

Het dier in kwestie hield zich als het ware voor dood. Geen lichaamsspanning, nagenoeg geen reactie en geen beweging nadat het dier verplaatst is. Dit had ik dus al eerder meegemaakt met een vrouw. Deze had ik eigenlijk al in de kliko willen mikken ware het niet dat Joost mij attendeerde dat hij iets dergelijks al had meegemaakt met één van zijn Shanjings, maar dat dit dier de andere dag gewoon weer normaal gedrag vertoonde alsof er niets was gebeurd. Ook de vrouw en de man van T. yangi deden een dag later alsof hun neus bloedde. De man at zelfs al iets langer dan een uur daarna al weer een wasmotlarf. Ook las ik op dit forum dat Petro een vergelijkbaar fenomeen heeft ervaren, maar hierbij was het dier juist stijf in plaats van verslapt.

Deze reactie doet me sterk denken aan een unkenreflex, ondanks dat bij deze reflex het dier in kwestie zich opkruld om zijn felle kleuren aan diens onderzijde te kunnen tonen. In beide gevallen lijken de dieren zich echter voor dood te houden. Nu vraag ik me af of anderen deze ervaring ook hebben met Tylototriton soorten, of misschien andere typen salamanders.

Zie voor de mij eerdere berichtgeving:
http://www.salamanders.nl/forum/krokodilsalamanders-(tylototriton-en-echinotriton-soorten)/t-cf-kweichowensis/45/

Zie voor die van Petro:
http://www.salamanders.nl/forum/krokodilsalamanders-(tylototriton-en-echinotriton-soorten)/shanjings/15/

Ja, beste mensen. Ook dit jaar zit het er weer aan te komen. Gersfeld blijft voor mij één van de leukste uitstapjes van het jaar. Dit jaar gaat Kimmy ook weer mee. Vorig jaar heb ik niet zoveel in huis gehaald, alleen 2 juvenielen van P.ruber schenckii. Dit jaar heb ik eigenlijk niets op mijn verlanglijstje staan op een paar G.riobambae na, omdat ik nu toch echt enkel vrouwen blijk te hebben. Mits ik verder geen bijzonder grote waltls tref zal mijn geld voornamelijk aan bier opgemaakt worden, maar dat mag de pret niet drukken. Wie gaat er nog meer en wat hopen ze te vinden?

Zoals de jaren hiervoor toch even een topic over wat er dit jaar al aan eieren is gelegd. Het slechte nieuws betreft dat onze T.dobrogicus macrosoma ontzettend veel eitjes hebben gelegd, maar allen zijn onbevrucht. Vreemd, daar ze de vier jaar hiervoor altijd voor volop nakweek zorgden. Uiteraard is C.orientalis wel goed aan de leg en zwemmen er al wat larven rond.

We hebben tevens wat aquaria geruild voor eitjes, waardoor ik alsnog wat dobro's kan opkweken. Ook hebben we zo wat eitjes van N.viridescens gekregen, die allen al zijn uitgekomen. Dit is Kimmy haar project. Ik heb zelf N.viridescens afgezworen ivm de problematiek om deze dieren langdurig in leven te houden, ondanks goede kweekresultaten.

Op de huiskamerbijeenkomst hadden we L.boscai te gast gekregen totdat ze door de nieuwe eigenaar opgehaald zouden worden. In de tussentijd hadden ze wat onbevruchte eitjes gelegd. Toen de dieren opgehaald waren wilde ik het water van hun bak in één keer in de vijver gooien, tot mijn oog op eitjes in het mos vielen die al aan het ontwikkelen waren. Deze eitjes zijn ook uitgekomen.

Het goede nieuws is echter de bevruchte eitjes die we van één van onze P.deloustali paartjes hebben. Het zijn er inmiddels al heel wat en nagenoeg alle eitjes zijn bevrucht en in ontwikkeling. Wordt een helse taak om ze op te kweken, maar ik hoop dat het me beter afgaat dan L.laoensis, hoewel ik deze wel succesvol aan het land heb gekregen.

Wat is er bij de rest dit jaar al aan eieren gelegd?

Heeft er iemand tips voor het opkweken van deze soort. Ik heb een kleine hoeveelheid aan pas uitgekomen larfjes, die het overigens goed doen. Ik heb gelezen dat de meesten ze een landfase gegeven. Op caudata staat hoe je ze aquatiel zou kunnen opkweken, maar die koele temperaturen die daarvoor benodigd zouden zijn kan ik niet realiseren komende zomer. Hoe kweken de leden hier de dieren op?

We hebben hier sinds vorig voorjaar een vijver voor onze schildpadden, maar waar ik nooit bij heb stilgestaan is dat ik nu niet meer mijn fiets hoef te pakken om watervlooien te vangen. Ik heb een grote bak dotterbloemen (geloof ik) vanuit een goed draaiende vijver gekregen en het duurde niet lang voordat ik in de vers opgezette vijver gammarus, zoetwaterpissebedden en slakken tegenkwam. Die zomer barstte het vervolgens van de mosselkreeftjes en watervlooien. Ideaal!

Ik heb echt een behoorlijke tijd zitten klooien om gammarus te kweken in aquaria. Soms vestigden ze zichzelf in een draaiende bak met salamanders, maar er hoefde zich maar een kleine wijziging in omstandigheden voor te doen en ik was ze allemaal kwijt. Zoetwaterpissebedden deden het wat beter, maar de meeste salamanders aten ze zo snel op dat de populatie zich niet kon vermeerderen. Nu we een vijver hebben is dit probleem verleden tijd en ik zorg dat in de meeste bakken altijd wel wat van deze twee soorten rondzwemt.

De watervlooien zijn handig voor het opkweken van larven. Ik kloot tegenwoordig ook niet meer met artemia. De pas uitgekomen larven zet ik in water uit de vijver. Uiteraard haal ik wel libellenlarven e.d. er eerst uit. In theorie bestaat het risico op schadelijke mijten en andere dieren nog steeds, maar tot nu toe ben ik goed weggekomen. In het vijverwater zit genoeg klein grut om je larven de eerste week door te laten komen. Daarna gewoon wat verversen met nieuw vijverwater. Vervolgens kan je de week daarop al watervlooien toevoegen. Mocht je dus plaats hebben, dan kan ik een vijver alleen al om die reden aanbieden.

Ik wil niet stellen dat vijverwater voor alle soorten geschikt is. Ik ben weliswaar geen voorstander van het steriel opkweken en houden van watersalamanders, maar sommige soorten varen niet wel in water met een hoge infectiedruk. Triturus-, Lissotriton- en Cynopssoorten doen het er hier tot nu toe goed op.

Ik heb nog voor de liefhebbers nakweek G.gecko zitten van eind vorig jaar en begin dit jaar. Heb sowieso nog een aantal eieren in de bak hangen die op springen staan. Het ietwat lichtere dieren qua kleur. Bij interesse stuur een PB'tje. Kosten 15 Euro de stuk.

Even een simpele vraag: Is Hypselotriton orientalis weer Cynops orientalis geworden?

Hij ziet eruit alsof hij al gemetamorfoseerd is, totdat je zijn kieuwen ziet. Ik heb het al weleens bij een ander dier gezien, maar nog nooit bij één van mijzelf:

Salamanderaquarium aangeboden. Zelfgemaakte achterwand met ingebouwde waterval inclusief pomp. Maten betreffen 60x30x30 cm. Bekijk het filmpje voor het ontwerp. Inmiddels is de wand enigszins verkleurd en begroeid met mos, wat het naar mijn mening alleen nog maar realistischer maakt. Uiteraard hoort de kap met verlichting erbij. Prijs 75.- Euro.

https://www.youtube.com/watch?v=13LYX28sHtI

Beste mensen,

Iemand heeft mij foto's gestuurd vanuit Andijk. Deze waren van een salamander die iemand nabij haar huis had gevonden. Duidelijk was dat het een P.waltl betrof. Nu weet ik niet of het dier is ontsnapt of op een andere manier is uitgezet, maar het kan mogelijk zijn dat dit niet het enige dier betreft dat in Andijk rond struint. Graag jullie ideeën hierover. Ik werk weliswaar als vrijwilliger bij Natuurmonumenten, maar ik weet momenteel niet waar ik dit zou kunnen mailen. Ravon misschien?

Velen zijn me voorgegaan, maar ik ben er toch blij mee. Plots gevonden in de bak:

Hier één van onze vier nieuwe aanwinsten:

Even weer wat anders dan een achterwand voor een aquarium.

https://www.youtube.com/watch?v=9-j-vntz24I

Daar veel salamanderhouders ook kikkers en padden hebben vraag ik het ook op dit forum. Ik ben op zoek naar Bombina maxima. Het mogen larven, juvenielen of volwassen dieren zijn.

Op het reptielenforum hebben ze dit topic en dit wordt vrij vaak gevoed met allerlei advertenties waarin zieke dieren worden aangeboden en belachelijke informatie staat. Wat salamanders betreft kom je er ook regelmatig tegen helaas:

http://www.marktplaats.nl/a/dieren-en-toebehoren/vissen-aquariumvissen/m777492079-kweekspan-japanse-vuurbuik-salamanders.html?c=a2384ef0ece270f44503df9f8598c624&previousPage=lr

http://www.marktplaats.nl/a/dieren-en-toebehoren/reptielen-en-amfibieen/m762947525-liefe-salamander.html?c=a2384ef0ece270f44503df9f8598c624&previousPage=lr

Dit topic is verplaatst naar Voeding.

http://www.salamanders.nl/forum/index.php?topic=7986.0

Een vraag die ik al diverse malen aan andere houders heb gesteld en nog geen bevredigend antwoord gekregen doordat men het niet zeker wist: "Weet iemand of dat salamanders door blijven groeien naar mate ze ouder worden ?"

Ik heb zelf het idee dat salamanders groter blijven groeien naarmate ze ouder worden, zij het gestaag. Ik ben benieuwd wat anderen hebben geobserveerd of dat iemand empirische gegevens met betrekking tot deze vraag.

Vorig jaar heb ik wat L.laoensis eitjes weten te bemachtigen door middel van een ruil. Ik heb de methode van Henry Janssen gebruikt met wat kleine aanpassingen. Hij gebruikt kraanwater (van tevoren goed doorlucht met een bruissteen) voor de eitjes en pas uitgekomen larven. Er wordt in het begin niets anders gevoerd dan rode muggenlarven, gezeefd door een nylon netje, zodat enkel de kleine exemplaren overblijven, waarna wordt overgegaan op tubifex en grotere rode muggenlarven. Vooral watervlooien worden door hem vermeden. Nadat de dieren gaan eten word er wat waterpest aan het water toegevoegd.

Ik heb zelf de larven een bruissteen in hun bak gegeven, nadat ze ook waterplanten kregen. Ik heb helaas wat domme fouten gemaakt, maar volgens Henry was het legsel ook wat minder van kwaliteit, hoogstwaarschijnlijk door de afwijkende temperaturen dat jaar. Redelijk wat larven kwamen uit met een dooierzak van een groot formaat:

Deze stierven allemaal op het moment dat de dooierzak uitgeput raakte. Wat de domme fout betreft heb ik een plastic container gebruikt die ik nog op zolder had gevonden. Deze is misschien wel 20 jaar oud. Het probleem met oude plastic producten is dat de kwaliteit hiervan minder was en het risico op het lekken van chemische stoffen in het water is groot. Ik had de bak van tevoren goed gereinigd, maar al snel bleek er toch iets aan de hand te zijn. Niet alleen de larven vielen met bosjes, maar alle waterpest en slakken die met de bak in aanraking waren geweest waren niet meer te redden.

Zonde, want mijn tweede fout was dat ik de larven niet verdeeld had over diverse containers. Gelukkig werd ik niet ongenadig afgestraft, daar ik 4 larven alsnog heb overgehouden. Deze werden snel verplaatst naar de bak waarin we destijds de backup van gammarus en slakken hielden, die was ingericht met rivierzand, een bruissteen en veel beplanting en mos. Dit sloeg gelukkig goed aan en al snel deden ze zich te goed aan de gammarus, naast de tubifex en enchytreeën die ze aangeboden kregen.  Waar ze eerst op kamertemperatuur (bij ons op 18 graden) gehouden werden, kregen ze nu wel ietwat warmere omstandigheden, daar de verlichting van het aquarium het water tot 20 à 21 graden opstookte.

Nadat de dieren zich bovenin de bak op het mos of op het kleine stukje schors installeerden en de kieuwen slonken heb ik ze in een semi-aquatiele setup gezet met oplopend grind. Toen ze enkel op het grind bleven zitten heb ik ze verplaats naar een bakje met keukenpapier, zoals Henry dit ook doet. Hij vult dit aan met een dopje water, eikenbladeren of takjes Ficus repens en biedt rode muggenlarven aan op keukenpapier. Ik voer niet graag rode muggenlarven, maar geef tot op vandaag de dag veel tubifex en enchytreeën. Wat "groen" betreft heb ik wat takjes Pothos gebruikt. Uiteraard gebruik ik ook de dop van een brede fles voor wat water. Een steentje (om eventueel het vervellen te vergemakkelijken) en een half bloempotje als schuilplaats (waar nauwelijks gebruik van wordt gemaakt) maken het geheel af.

Ze zijn nu bijna een jaar oud en ik moet zeggen dat ze na de metamorfose redelijk gemakkelijk te houden zijn. Ze groeien ongeveer net zo snel als H.orientalis, alleen zullen ze "wat" groter moeten worden dan deze soort. Ik heb krekels en bonenkevers geprobeerd, maar deze werden niet gegeten. Wel hebben ze wat suf geslagen huisvliegen op die me irriteerden. Ook stukjes wasmotlarf en worm gaan er al in, maar nog niet van harte. Tubifex en enchytreeën daarentegen worden zonder aarzelen geaccepteerd.

Helaas heb ik geen data bijgehouden, daar ik eerlijkheidshalve moet toegeven dat ik verwachtte er niets van te bakken. Wel heb ik foto's gemaakt van de ontwikkeling:



Hier zie je al voorzichtig wat gele pigmenten doorkomen:



Landfase:




En nog een foto van het exemplaar met een redelijk symmetrisch patroon:

Dit werd op facebook geplaatst en ik vond het echt de moeite om het ook op dit forum te zetten.
The Life Cycle of the Newt - 1942 Biology / Social Guidance / Educational Documentary " - Val73TV"

Ik ben op zoek naar een boek over salamanders, waarin veel soorten staan beschreven en die volstaat met mooie foto's. Ik ben uiteraard al heel wat boeken tegengekomen, maar voordat ik een keuze maak wil ik vragen of jullie boeken aanraden. Ik wil geen boek met enkel salamanders van één werelddeel, maar één die zoveel mogelijk soorten beschrijft met wat beeldmateriaal. Ik weet niet of er überhaupt zo'n boek is. Enig idee?

Dat boek "Threatened Newts and Salamanders, Guidelines etc." en Petranka's boek over salamanders van de VS/Canada lijken me wel wat, maar vooral die laatste blijft beperkt tot een aantal soorten.

Ik kom de laatste tijd de naam Tylototriton pulcherrima steeds meer tegen en ik vind ze werkelijk prachtig. Op caudata komt er nu een Chinees lid weer met foto's op de proppen. Ze zijn volgens hem enkele maanden geleden naar Engeland en misschien ook Europa geïmporteerd. Ben benieuwd hoe deze dieren eindigen en hoe ze succesvol gehouden kunnen worden. Weet iemand meer van deze soort? Was dit de soort die we eerder als "lichte" variant van T. verrucosus beschouwden?


http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&frm=1&source=web&cd=1&ved=0CDIQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.caudata.org%2Fforum%2Ff1173-advanced-newt-salamander-topics%2Ff30-species-genus-family-discussions%2Ff31-crocodile-newts-tylototriton-echinotriton%2F93406-tylototriton-pulcherrima-2012-a.html&ei=Nzw8UvS9Fsi20QXWk4DoBA&usg=AFQjCNH_qPYY-GB2e0yuNae6A4EJabQ9LQ&bvm=bv.52434380,d.Yms

Even buiten het topic "Doe het zelven" wil ik even nog het principe van de methode die ik gebruik voor mijn "stenen" acherwanden toelichten. Ik had een bak gemaakt waarbij ik niet tevreden was over de achterwand, daar ik het stuk houtstronk niet overtuigend vond. Deze wand zie je hier: http://www.salamanders.nl/forum/terrarium-en-inrichting/doe-het-zelven-5822/210/

Eerst moest ik uiteraard de oude wand eruit slopen. Dit ging goed. De resten tegellijm kon ik met een plamuurmes afschrapen. De kalkaanslag heb ik verwijderd met citroensap, om chemische stoffen te mijden. Werkt erg goed. Wat kitresten heb ik laten zitten, daar er toch een nieuwe wand in kwam.

Voor de schoonmaak:

en erna:


Ik werk met hardschuim (Roofmate, Kingspan). Dit is heel makkelijk te bewerken. Uiteraard moest ik eerst een stuk op maat maken. Een houtzaag is ideaal. Wel even passen voordat je de zaak gaat bewerken, maar nog niet vastlijmen.

Ik wilde meer diepte creëren, dus ik heb wat stukken schuim met siliconekit vastgelijmd. Ik wilde een poeltje boven het uiteindelijke waterdeel maken, waarin het water vanuit de pomp in zou stromen. Daar heb ik dus rekening meegehouden.


Met een scherp mesje ben ik vervolgens gaan snijden. Er zijn veel methodes om het schuim te vormen. Als je meerdere bakken te bekleden hebt zou ik zeker gaan experimenteren. Hier ben ik vooral richels gaan maken, die ik nadien heb bewerkt met een stugge borstel. Op de eerste foto zie je het verschil tussen het bewerkte en onbewerkte resultaat.


Achteraan heb ik een richel gemaakt, waarin ik de slang voor de pomp heb gemonteerd met kit. Onderaan de wand heb ik een stuk weggesneden, omdat de slang hierlangs naar voren moet steken. De uitlaat van de slang eindigt in de toekomstige poel.


Vervolgens heb ik een laag tegellijm aangebracht. Door de tegellijm heb ik wat Flevopol gemixt, voor extra flexibiliteit en sterkte. Na 3 dunne lagen (aangebracht met een verfkwast) begint het er al als een rotspartijtje uit te zien.


Hierna heb ik de wand in het aquarium gelijmd. De snoer van de waterpomp zit er ook achter verwerkt. Als de pomp in de toekomst kapot gaat is het een kwestie van het snoer in de bak afknippen en het snoer van de nieuwe pomp hier aan vast maken met duct tape en beide snoeren achter door de wand trekken. Van de nieuwe pompsnoer moet je wel de stekker afhalen. Een verstopte slang is te ontstoppen dmv een hoge drukreiniger. Ik heb dit echter nog niet meegemaakt.

Nu begint het kleuren. Dit doe ik door te beginnen met een dunne laag lichtkleurige tegellijm die ik kleur met witte of lichtkleurige tegelvoegsel. Dit laatste is namelijk in diverse kleuren te krijgen. Hierover, als alles droog is, gaat een donkerdere laag, die je kort na het aanbrengen deels wegpoetst met een natte doek. In de kieren en spleten blijft de donkerdere laag zitten en de uitstekende delen tonen de lichtere onderkleur. Dit proces kan je met steeds donker wordende lagen herhalen, om vervolgens steeds grotere delen hiervan weg te poetsen. Eindig dan met een laag zo dun als water, puur alleen met zwart tegelvoegsel en probeer dit zo ver mogelijk weg te krijgen, zodat het enkel in de diepste kieren en gaten blijft zitten. Voeg aan alle lagen Flevopol toe.



Experimenteer met kleuren en methodes van schuimsnijden. De variatie is uiteraard oneindig. Je kan ook later weer lichtere kleuren aanbrengen met een kwast. Ook kun je kleuren erop "stempelen", om korstmossen te imiteren. Hier wat variaties:




De pomp en de slang steken nu onder de wand uit. Koppel deze aan elkaar (ik gebruik de Aquaflow 50) en stop het geheel in een bakje van de Chinees, verder opgevuld met spons. Knip een stukje uit de zijkant van het bakje waaruit het snoer en de slang kan steken, maar wel zodat het deksel er nog stevig oppast.

Ik gebruik zand als bodembedekking. Hieronder kan ik de pomp verstoppen. Met een steen kan je hem eventueel fixeren. Hierna kan het verdere inrichten beginnen. Het enige nadeel van de foto's en het filmpje betreft dat ik het er wat "kunstmatiger" uit vind zien dat hoe het er in het echt uitziet. Toch krijg je een goed idee van hoe het eruit ziet.


New tank H.orientalis

New tank for Cynops ensicauda popei (South Okinawa)

Voor aankomende landdag zou ik reeds gemetamorfoseerde juvenielen van 2013 mee kunnen nemen voor de geïnteresseerden. Ik vraag 3.50 Euro de stuk en 13.- Euro voor 5. Graag een PM.

Ze groeien goed en ze eten reeds in stukken geknipte pier.

Één van de ouderdieren:

Mocht er iemand nog wat Java mos willen verkopen op de landdag dit jaar, dan ben ik één van degenen die interesse heeft.

Deze trof ik bij de supermarkt bij de camping. Zijn dit Italiaanse poelkikkers en Italiaanse bastaardkikkers?