Hallo! Wij hebben drie Japanse vuurbuiksalamanders, twee vrouwtjes en een mannetje. De bak is 60x30 cm, wij hebben ons laten vertellen dat dit groot genoeg is voor drie beestjes.
We hebben ze nu ongeveer anderhalve maand en sinds twee weken jagen de vrouwtjes het mannetje behoorlijk op. Ze bijten in z'n staart en hij wordt schichtig en loopt snel weg wanneer één van de twee in de buurt komt.
Tevens heeft het mannetje sinds deze tijd een wondje, rechts boven z'n mondje richting z'n oog. Helaas heb ik geconstateerd dat het iets groter wordt...
Hopelijk hebben jullie goede tips en ideeën hoe wij het mannetje meer rust kunnen bezorgen en dat ie kan genezen van het wondje!
groeten, Frank & Anneleen
Klinkt qua gedrag meer als Pachytriton of Paramesotriton. Kun je een foto laten zien van jullie dieren?
Hoi! Bij deze de foto's. De eerste is het grote vrouwtje, daarna het kleine vrouwtje en tot slot het mannetje met een wondje aan z'n neus/mond. Omdat het grote vrouwtje behoorlijk wild kan doen hebben we nu schotjes in de bak gezet zodat ze afgezonderd is van de andere twee. We denken dat de kleine verwonding ook komt van het opjagen en botsen/stoten tegen dingen in de bak.
Graag je advies over onze (cynops?) beestjes!
Dat is 100% zeker een Pachitriton labiatus, een hoogst aggressieve soort uit de koele bergbeekjes van China. Er is al heel wat geschreven over deze soort in het subforum pachytriton, kijk daar ook even.
Zijn het alledrie deze soort denk je? En hoe kun je bij deze soort het verschil in geslacht ontdekken? Ons is verteld dat we twee vrouwtjes hebben en één mannetje.... Waarschijnlijk omdat eentje een wit horizontaal streepje op het einde van z'n staart heeft en lichter van kleur is, met wat bonte vlekjes/stipjes oranje. De 'vrouwtjes' zijn donkerbruin met beide een heel duidelijke tekening met oranje stipjes.
Dit is idd P. labiatus, dus geen Jap. vuurbuiken. Zoals al werd gezegd, zijn dit dit vrij agressieve dieren, zowel mannen als vrouwen. Geslachtsonderscheid is meestal erg lastig. De mannen hebben vaak al dan niet duidelijke witte/lichte vlekken op de staart, en dan meestal alleen wat prominenter aanwezig in de paartijd.
Zorg voor zeer veel schuilmogelijkheden in de bak, zodat ze elkaar zo veel mogelijk kunnen ontwijken. In de vrije natuur komen ze voor in snelstromende beken, veel keien zijn dus aan te bevelen, zodat ze daar tussen de gaten en kieren kunnen kruipen. Een 60 x 30 aquarium is hierdoor nogal aan de kleine kant voor drie dieren van deze soort.
Bedankt voor jullie reactie. We zullen de bak zo goed mogelijk aanpassen aan hun natuurlijke leefomgeving en behoeftes. Hebben jullie daarnaast ook ervaring met wondjes op de salamanders? Het wondje bij de neus/mond van het mannetje ziet er verontrustend uit. Kunnen we hier iets tegen doen?
Zou er in eerste instantie niks aan doen. behalve het water koel houden. Houd het dier desnoods een tijd in de koelkast. Als het gaat ontseken of schimmelen, kun je zout in het water doen (3-4 gram per liter).
Dat willen we wel proberen. Wat is raadzaam qua tijd/duur in de koelkast, afmeting van de tijdelijke bak en welke koelkasttempratuur is dan gewenst? Hopelijk zal dit werken want we maken ons er wel een beetje zorgen over.
De duur maakt op zich niet heel veel uit, dit kan makkelijk enkele weken. Als je een kleinere bak gebruikt, ververs dan wel regelmatig het water. Zet hem niet gelijk in de koeling, maar laat de temperatuur langzaam aflopen. Dit zal misschien wat lastig zijn, nu het zomer is. Je kan hem niet van 20°C direct naar 5°C zetten.
We hebben het mannetje nu bijna drie weken in de koelkast, maar helaas nog geen verbetering. Het wondje is nog steeds 'open' want het lijkt een beetje bloederig, net als een schaafplek. Is er nog een optie zodat we uiteindelijk weer een gezonde salamander terug in onze bak kunnen doen?
Ik verzorgde destijds grote wonden met Mercurochrome en heb hier meermaals succes mee gehad. Wel verdunnen: 1druppel mercurochrome en 3 druppels water mengen en dan de wonde aanstippen met een watten staafje. Ik durf niet te zeggen of dit ook aan de mond mag, misschien dat iemand anders hier ervaring mee heeft...
Dirt quarantaine is misschien ook nog wel een optie.
Behandelen van wonden die niet uit zichzelf genezen, houdt altijd risico in. Het kan lukken, het kan zijn dat de behandeling niet aanslaat, maar het kan ook totaal verkeerd gaan.
Dat klinkt als een goede tip. Maar het is dus niet schadelijk aangezien er kwik in zit?
En waar is het ontsmettingsmiddel verkrijgbaar? Ik heb op internet gezocht zonder resultaat...
Wil het graag proberen als dat de kans op genezing verhoogd!
Het is alleen verkrijgbaar bij Vlaamse medicijnmannen :D
Het kwik dat er inzit zal een kwikverbinding zijn, dit is dus onderdeel van een molecuul van dat spul. Dat is iets héél anders dan 'puur' kwik.
(Over zo'n soort 'misverstand' was vorig jaar (of was het dit jaar) over die mexicaanse griepprik die je kon halen, sommige mensen dachten dat de overheid ze wilde vergiftigen)
ontopic:
Wel balen dat het niet beter gaat. Eet hij nog wel?
Ah, er zijn geen Nederlandse medicijnmannen met dit waarschijnlijk handige spul?
Als er nog tips zijn hoe het wel in onze handen kan komen....
De salamander eet nog steeds goed en is ook levendig, dus dat is een goed teken.
Het ogenschijnlijk bloederige aspect van de wond kan een teken zijn dat het juist beter gaat. Om de wond dicht te laten groeien moet er transport van bloed zijn naar de wondranden. Daartoe krijg je groei van bloedvaatjes. Dit oogt soms als bloederig maar is juist noodzakelijk. Het kan ook een slecht teken zijn. Maar dit is erg lastig "op afstand" te beoordelen. Dat hij nog goed eet is een prima teken.
Door het dier in de koelkast te houden vertraag je niet alleen het groter worden van de infectie maar tegelijk ook het helingsproces. Je zult dus ook een langere adem moeten hebben voordat het allemaal weer goed is.
Het beste kun je je tot de plaatselijke dierenarts wenden. Ik zou het dier in 1e instantie niet meenemen maar eerst eens oriënterend langsgaan op het spreekuur. Daar de situatie uitleggen (neem een paar foto's mee) en vragen of hij/zij het ook verstandig vindt om een breedspectrum antibioticum in te zetten. De dierenarts kan dan zelf bepalen welk medicijn de beste keus is.
Als je er op kunt aansturen dan zou ik persoonlijk enrofloxacine (in de handel als Baytril, uitsluitend via de dierenarts te verkrijgen) noemen als mogelijkheid. Hier heb ik zelf in het verleden goede resultaten mee behaald.
Voor alle gebruik van antibiotica geldt dat er terughoudend mee moet worden omgegaan maar een dode salamander mag natuurlijk niet het gevolg zijn van dit "zeer terughoudende karakter". De dierenarts heeft hierin de uiteindelijke verantwoordelijkheid.